http://www.janes.com/article/81624/plans-for-india-s-second-indigenous-aircraft-carrier-continue-to-stall
แผนที่มีมายาวนานของกองทัพเรืออินเดีย(Indian Navy) ในการสร้างเรือบรรทุกเครื่องบินลำที่สอง(IAC-2: Second Indigenous Aircraft Carrier)ภายในประเทศ เพื่อเข้าประจำการภายในปี 2030-2032 ยังคงถูกพักไว้ต่อไปอีก
เนื่องจากการตัดลดงบประมาณอย่างต่อเนื่อง, อุปสรรคด้านวิทยาการ และเหนือสิ่งอื่นใดคือความล่าช้ามาอย่างยาวนานในการอนุมัติโครงการโดยกระทรวงกลาโหมอินเดีย
ข้อเสนอในการสร้างเรือบรรทุกเครื่องบินพลังงานตามแบบ 'ดาดฟ้าเรียบ' ขนาดระวางขับน้ำ 65,000-70,000tons ที่ยังไม่แน่ว่าจะมีชื่อเรือ INS Vishal("วิศาล", ใหญ่โต) ที่สามารถบรรทุกอากาศยานปีกตรึงและอากาศยานปีกหมุนได้ 50-60เครื่อง ทำความเร็วสูงสุดได้ 30knots
และมีวงเงินโครงการที่ 800-900 billion Indian Rupee($11.65-13 billion) เป็นส่วนหนึ่งของแผนขีดความสามารถทางทะเล Maritime Capability Perspective Plan(MCPP) ของกองทัพเรืออินเดีย
โครงการถูกประกาศครั้งแรกในปี 2005 และต่อมาปรับเปลี่ยนเป็นแผนระยะ 15ปีจนถึงปี 2027 เป็นหนึ่งในแผน MCPP ที่กองทัพเรืออินต้องการจะมี 3กองเรือบรรทุกเครื่องบิน(CBG: Carrier Battle Groups) วางกำลังในแต่ละด้านของชายฝั่งทะเล 2กองเรือ และ 1กองเรือสำรอง
สำหรับกองทัพเรืออินเดีย กองเรือบรรทุกเครื่องได้รวม 'การควบคุมทะเล' เพื่อเข้าถึงการแสดงกำลังในภูมิภาค ช่วยเหลือการสร้างสภาพแวดล้อมความมั่นคงในภูมิภาค และตอบโต้แผนของจีนที่จะวางกำลังเรือบรรทุกเครื่องบิน 5-6ลำ ในยุทธศาสตร์สำคัญต่อภูมิภาคมหาสมุทรอินเดีย
"รัฐบาลอินเดียจำเป็นที่ต้องดำเนินการอนุมัติเรือบรรทุกเครื่องบินลำที่สอง IAC-2 อย่างเร่งด่วน ที่นั่นจะเป็นตัวกำหนดว่าอินเดียหรือว่าจีนเป็นผู้ครอบครองภูมิภาคมหาสมุทรอินเดีย(IOR: Indian Ocean Region)"
อดีผู้บัญชาการกองทัพเรืออินเดีย พลเรือเอก Arun Prakash กล่าวกับ Jane's เขาเสริมว่าถ้าไม่เช่นนั้นอินเดียจะต้องจบลงที่การเป็นประเทศที่มีบทบาทระดับรองในภูมิภาคนี้
ปัจจุบันกองทัพเรืออินเดียมีเรือบรรทุกเครื่องบินประจำการเพียงลำเดียวคือ INS Vikramaditya ขนาดระวางขับน้ำ 44,000tons ซึ่งเดิมคือเรือลาดตระเวนบรรทุกเครื่องบินชั้น Kiev รัสเซียชื่อ Admiral Gorshkov ที่ได้รับการปรับปรุงเรือใหม่
โดยมีกำลังอากาศยานประจำเรือหลักคือเครื่องบินขับไล่ MiG-29K/KUB(NATO กำหนดรหัส Fulcrum-D) ซึ่งทั้งตัวเรือและเครื่องบินขับไล่ MiG-29K ต่างมีรายงานปัญหาการใช้งาน(http://aagth1.blogspot.com/2016/07/vikramaditya-mig-29k.html, http://aagth1.blogspot.com/2017/08/pak-fa-su-57-mig-29k.html)
เรือบรรทุกเครื่องบิน INS Viraat ขนาดระวางขับน้ำ 23,900tons ซึ่งเดิมคือเรือบรรทุกเครื่องบินชั้น Centaur ชื่อ HMS Hermes กองทัพเรือสหราชอาณาจักร(Royal Navy)
ซึ่งมีอากาศยานประจำเรือหลักคือเครื่องบินขับไล่บินขึ้นระยะสั้นลงจอดทางดิ่ง Sea Harrier FRS.51 ได้ปลดประจำการเมื่อเดือนมีนาคม 2017 หลังประจำการในกองทัพเรืออินเดียมา 30ปี
ภายในปี 2018-2019 เรือบรรทุกเครื่องบิน INS Vikrant ขนาดระวางขับน้ำ 37,000tons ซึ่งเป็นเรือบรรทุกเครื่องลำแรกที่สร้างในอินเดียตามโครงการ Project 71 จะถูกนำเข้าประจำการ
INS Vikrant เป็นเรือบรรทุกเครื่องบินแบบ STOBAR(Short Take-Off But Arrested Recovery) ซึ่งกำลังอยู่ระหว่างการสร้างที่อู่เรือ Cochin Shipyard Limited ตั้งแต่ปี 2009(http://aagth1.blogspot.com/2015/06/ins-vikrant.html)
ทั้งนี้เมื่อเดือนมกราคมปี 2017 กองทัพเรืออินเดียได้ออกเอกสารขอข้อมูล(RFI: Request for Information) สำหรับการจัดหาเครื่องบินขับไล่ประจำเรือบรรทุกเครื่องบินแบบใหม่(http://aagth1.blogspot.com/2017/01/blog-post_29.html)
หลังจากที่เครื่องบินขับไล่ Tejas รุ่นปฏิบัติการจากเรือบรรทุกเครื่องบิน(http://aagth1.blogspot.com/2014/12/lca-navy-ski-jump.html) ที่พัฒนาโดย Hindustan Aeronautics Limited(HAL)อินเดียถูกปฏิเสธการนำเข้าประจำการเนื่องจากมีคุณสมบัติไม่ตรงความต้องการครับ
